Μπορείτε να το ακούσετε εδώ.

Μια φορά κι έναν καιρό,

σε ένα χωριό πολύ μακριά από εδώ,

ζούσε μια μικρή μαγισσούλα,

που ήταν λίγο ατακτούλα…

Άννα ήταν το όνομα της το γλυκό 

και κάθε μέρα έκανε ξόρκια ένα σωρό.

Μα πάντα ήταν λίγο…. βιαστική,

δεν είχε καθόλου υπομονή.

Μπέρδευε από βιασύνη τα λόγια της τα μαγικά 

και προκαλούσε πάντα…. συμφορά!!!! 

Όπως για παράδειγμα, λίγο πριν τα Χριστούγεννα, την αγαπημένη της γιορτή, 

που της είχε έρθει μια ιδέα φαεινή. 

Ήθελε με ξόρκια μαγικά, 

να κρατήσει όλα τα παιδιά ξύπνια με μάτια ορθά ανοιχτά. 

Έτσι τον Άγιο Βασίλη θα έβλεπαν όλοι από κοντά, 

και θα γινόταν αυτά τα Χριστούγεννα αξέχαστα και μοναδικά…. 

Μα από τη βιασύνη της και τον ενθουσιασμό, 

η μικρή Άννα έφερε αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό. 

Σε βαθύ ύπνο έριξε όλο το χωριό,

κι όλοι το έριξαν στο… ροχαλητό. 

<<Χχχ πσσσσς>> άκουγες από κάθε σπιτικό.

Όλοι κοιμόντουσαν, βλέποντας όνειρα ένα σωρό. 

Οι μέρες περνούσαν και τα Χριστούγεννα έφτασαν ξανά, 

ο Άγιος Βασίλης με το έλκηθρο του βγήκε παγανιά. 

Μα σαν έφτασε στο χωριό με το έλκηθρο του το μαγικό, 

Έμεινε στα αλήθεια με το στόμα ανοιχτό. 

Τη λίστα με τα δώρα του κοιτούσε ξανά και ξανά, 

από το χωριό αυτό, δεν είχε ούτε ένα γράμμα από τα παιδιά. 

<<Μα δεν είναι δυνατόν, τι έγινε εδώ. 

Με ξέχασαν τα παιδιά για τα καλά μπορώ να πω. 

Μάλλον δεν ήθελαν φέτος το δώρο τους από εμένα, 

γι'αυτό δεν έλαβα γράμμα κανένα. >>

Είπε ο Άγιος Βασίλης απογοητευμένος πολύ, 

και με ένα σάλτο έκανε στο έλκηθρο του πίσω να ανεβεί. 

Μα λίγο πριν απογειωθεί ψηλά στον ουρανό, 

άκουσε το πιο δυνατό ροχαλητό. 

Αμέσως πήγε πάνω από τη καμινάδα και έστησε αυτί, 

<<Ναι με ακούτε, είναι κανείς εκεί;>>

Είπε και περίμενε λίγα λεπτά, 

απάντηση όμως δεν πήρε καμιά. 

Πήγε στο διπλανό σπιτάκι με μιας, τα ίδια και εκεί. 

<<Πω πω και εδώ τα ίδια, έχουν όλοι τους βαριά κοιμηθεί. 

Αν κρίνω από το ροχαλητό, κοιμούνται για πολύ καιρό, 

κάτι περίεργο πρέπει να έγινε σε αυτό το χωριό. 

Δεν το δέχομαι ότι με ξέχασαν όλα τα παιδιά,

θα τους ξυπνήσω αμέσως τώρα για τα καλά. 

Μου χρωστάνε μια εξήγηση για όλο αυτό, 

δεν έκανα για το τίποτα ένα ταξίδι τόσο μακρινό. >>

Είπε ο Άγιος Βασίλης και αμέσως στάθηκε στη πλατεία του χωριού, 

μιας και είχε σκοπό να τους ξυπνήσει με τους ήχους ενός τραγουδιού. 

Έτσι άρχισε με τη γλυκιά του τη φωνή, 

Τα κάλαντα των Χριστουγέννων να τραγουδεί. 

<<Τρίγωνα Κάλαντα μες στη γειτονιά, 

Ήρθαν τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά>>

Μα…. Αντίδραση καμιά. 

<<Μάλλον πρέπει να ανεβάσω λίγο τον ρυθμό, 

Ας τραγουδήσω κάτι πιο δυνατό. >>

<<Χριστούγεννα Πρωτούγεννα πρώτη γιορτή του χρόνου

για βγάτε ιδέστε μάθετε το που ο Χριστός γεννιέται.

Γεννιέται κι αναθρέφεται με μέλι και με γάλα

το μέλι τρων οι άρχοντες το γάλα οι αφεντάδες

και το μελισσοβότανο το λούζουντ’ οι κυράδες.>>

Μα το ροχαλητό δεν έλεγε να σταματήσει. 

<<Χμμ…  ας δοκιμάσω άλλο ένα τραγούδι. >>, είπε ο Άγιος Βασίλης και φώναξε και τον Ρούντολφ να τραγουδήσει μαζί του.

<<Ρούντολφ το ελαφάκι
με καρδούλα ταπεινή
σαν πέφτει το βραδάκι
έχει μύτη φωτεινή.

 Οι φίλοι του λαμπιόνι
τον φωνάζουν και γελούν
τη μύτη του στο χιόνι
κρύβει όταν του μιλούν.

 Όμως μια πρωτοχρονιά
είπε ο Aϊ-Βασίλης
«Ρούντολφ, είσαι εσύ σοφός
έχεις μέσα σου το φως»

<<Ναι το έχω!, είπε ο Ρούντολφ και διέκοψε τον Άγιο Βασίλη, <<αλλά δεν βλέπω να ξυπνάει κανείς με το τραγούδι σου>>

Τότε ο Άγιος Βασίλης σκέφτηκε ένα άλλο τραγούδι. 

Μα ακόμη όλοι κοιμόντουσαν βαριά <<Χχχ πσσσσς>>

Ο Άγιος Βασίλης όμως δε το έβαλε κάτω και συνέχισε το τραγούδι.

<<Ω! Έλατο… Ω! Έλατο…
μ’ αρέσεις, πως μ’ αρέσεις!
Τι ωραία την Πρωτοχρονιά
μας φέρνεις δώρα στα κλαδιά

Ω! Έλατο… Ω! Έλατο…
μ’ αρέσεις, πως μ’ αρέσεις!>>

 και με αυτό το τραγούδι, ο Ρούντολφ είχε και αυτός πια κοιμηθεί.....

<<Ουφ είναι αδύνατον! Δεν ξυπνάει κανένας. Είναι σαν κάποιος να τους έκανε ένα μαγικό ξόρκι και κοιμούνται σαν την ωραία κοιμωμένη.  Τι να κάνω άραγε για να λυθούν τα μάγια ;>>, αναρωτήθηκε ο Άγιος Βασίλης και ξαφνικά ακούστηκε η καμπάνα του χωριού.

<<Το βρήκα!>>, είπε ο Άγιος Βασίλης και άρχισε να τραγουδάει μαζί με τους χτύπους της καμπάνας.

<< Χιόνια στο καμπαναριό,
που Χριστούγεννα σημαίνει

Χιόνια στο καμπαναριό,
ξύπνησε όλο το χωριό.

Ντιν-νταν-ντον!
Ντιν-νταν-ντον!
Ντιν-νταν-ντον!

Κι όλοι παν στην εκκλησιά
το Χριστό να προσκυνήσουν
κι όλοι παν στην εκκλησιά
Λάμπει απόψε η Παναγιά

Ντιν ντιν νταν
ντιν ντιν νταν
Ντιν ντιν νταν
ντιν ντιν νταν ντιν νταν>>

Με τον χτύπο της καμπάνας τον μαγικό

ξύπνησε όντως όλο το χωριό... 

Ο ήχος της καμπάνας, έλυσε το ξόρκι σε ένα λεπτό.

Μαζεύτηκαν όλοι γύρω από το καμπαναριό,

ακούγοντας του Άγιου Βασίλη τον μελωδικό σκοπό.

Κι έτσι μιας και λύθηκε η παρεξήγηση αυτή, 

γιόρτασαν όλοι μαζί τη μέρα αυτή.

Τα παιδιά έτρεξαν στην αγκαλιά του Άγιου Βασίλη και χάρηκαν που τον είδαν επιτέλους από κοντά .Άρχισαν τα γέλια και τα χαχανητά και άρχισαν να παίζουν χιονοπόλεμο με τον Ρούντολφ.

Η μικρή Άννα, πλησίασε τον Άγιο Βασίλη και ζήτησε συγνώμη για τα μαγικά της κόλπα.  Παρόλο τη σκανταλιά της, η ευχή της είχε στα αλήθεια πραγματοποιηθεί και όλο το χωριό μπόρεσε και είδε τον Άγιο Βασίλη από κοντά.

Ο Άγιος Βασίλης αφού μοίρασε δώρα και χαμόγελα σε όλους, ανέβηκε στο έλκηθρο του και πέταξε μακριά....

Και έτσι σίγουρα αυτά τα Χριστούγεννα ήταν για όλους πέρα ως πέρα μαγικά......

*********************************************************************************

Αν σου άρεσε το παραμύθι, μην ξεχάσεις να το μοιραστείς με τους φίλους σου.

Πνευματικά Δικαιώματα Εμμανουέλα Θεοχαροπούλου ©2023

Εδώ μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα Χριστουγεννιάτικα παραμύθια -- >

Τα παραμύθια μας