Ο Στέφανος και τα δεινοσαυράκια

 Ένα παραμυθάκι για τον μικρό Στέφανο, που του αρέσουν οι δεινόσαυροι, η Πυροσβεστική, η αστυνομία και το σκουπιδιάρικο. 

 


 

**************'******************

Μια φορά κι έναν καιρό,

σε μια πόλη πολύ μακριά από εδώ,

ζούσε ένα αγοράκι μικρό,

Στέφανος ήταν το όνομα του το γλυκό. 


Ο Στέφανος απολάμβανε τις βόλτες με τη μαμά,

το παιχνίδι στο πάρκο μαζί με τα άλλα παιδιά. 

Του άρεσε να μπλέκετε σε περιπέτειες πολλές,

για σκανταλιές έψαχνε πάντα αφορμές. 


Ένα πρωί καθώς γύριζαν σπίτι με τη μαμά,

είδε το σκουπιδιάρικο έξω απ'το σπίτι να περνά. 

Ήταν το αγαπημένο του όχημα, χωρίς αμφιβολία,

γιατί έκανε θόρυβο αρκετό και μάζευε τα σκουπίδια με μεγάλη μαεστρία. 


Μα εκείνο το απόγευμα παρατήρησε ότι ξέχασαν έξω από τον κάδο ένα μικρό κουτί.

Το πήρε και το σήκωσε με προσοχή και τι να δει!!! 

Μέσα ήταν τρία αβγουλάκια χρωματιστά,

μα δεν ήταν ψεύτικα, ήταν όντως αληθινά. 


Ο Στέφανος ήταν σίγουρος πως δεν ήταν από κότα ούτε από άλλα πτηνά 

και σίγουρα δεν έμοιαζαν καθόλου και για σοκολατένια αβγά. 

Αποφάσισε να τα πάρει σπίτι του στα κρυφά 

και τα έκρυψε μέσα στη ντουλάπα μην τα δει η μαμά. 


Το βράδυ όμως άκουσε ένα θόρυβο και ξύπνησε αμέσως χωρίς να χάσει λεπτό,

άνοιξε τη ντουλάπα και έμεινε με το στόμα ανοιχτό. 

Τα τρία αβγά έσπασαν σε 1000 κομματάκια 

και από μέσα βγήκαν τρία μικρά δεινοσαυράκια. 


Ο Στέφανος πέταξε από τη χαρά του μόλις είδε το θέαμα αυτό, 

μιας και αγαπούσε τους δεινόσαυρους πάρα πολύ από τότε που ήτανε μωρό. 

Μα ήξερε πως δεν ήταν σωστό να τα κρατήσει εκεί 

και λύση έψαχνε τώρα για να βρει. 


Πήγε πρώτα στη μαμά του και της είπε το μυστικό 

Η μαμά αμέσως έτρεξε στο δωμάτιο χωρίς να χάσει λεπτό. 

Μόλις είδε τα δεινοσαυράκια τα μικρά,

άρχισε να τραβάει τα μακριά της τα μαλλιά. 

Μα πως βρέθηκαν εδώ, αναρωτιόταν ξανά και ξανά,

δεν το πίστευε ότι ήταν όντως αληθινά. 


Η μαμά του Στέφανου σκέφτηκε να πάρουν τηλέφωνο την αστυνομία,

ο Στέφανος ενθουσιάστηκε που θα τους έβλεπε από κοντά και είπε ναι για να μην χάσει την ευκαιρία. 

Του άρεσε πολύ να παίζει κλέφτες και αστυνόμους με φίλους στην αυλή 

και είχε και στολή αστυνομικού για αποκριάτικη στολή. 


Όμως μόλις τα δεινοσαυράκια άκουσαν τη σειρήνα να χτυπάει δυνατά,

 <<ιου ιου ιου>>, το έσκασαν απ'το παράθυρο και κρυφτήκαν ,ψηλά στη σκεπή, για τα καλά. 

Ο Στέφανος είπε στους αστυνομικούς όλη την αλήθεια για το κουτί που είχε βρει,

ο αστυνομικός κατέγραψε αυτή την υπόθεση αμέσως στο χαρτί. 

Κάλεσε ενισχύσεις γι'αυτή την αποστολή,

ζήτησε τη βοήθεια του Στέφανου μήπως και κάποιο άλλο στοιχείο γι'αυτά βρεθεί. 

Ο Στέφανος έτρεξε γρήγορα στο δωμάτιο του και έψαξε μέσα στο κουτί,

εκτός από τα αβγουλάκια υπήρχε μέσα και ένα παλιό χαρτί. 


Ήταν ένας χάρτης με χαραγμένη μια διαδρομή,

που όμως η ημερομηνία ήταν πολύ παλιά, δεν ήταν φετινή .

Ήταν περίπου 230.000.000 χρόνια πριν τη δική μας εποχή,

τότε που οι δεινόσαυροι κατοικούσαν σε ολόκληρη τη γη. 


Ήταν στα αλήθεια μαγικός ο τρόπος που βρέθηκαν έξω απ'του Στέφανου την αυλή,

όλοι αναρωτιόταν πως βρέθηκαν εκεί. 

Έπρεπε να τα βρούνε γρήγορα να τα βάλουν πίσω στο κουτί,

γι'αυτό κάλεσαν για ενισχύσεις και την πυροσβεστική. 


Ο Στέφανος ενθουσιάστηκε πολύ που θα έβλεπε και την πυροσβεστική από κοντά,

παρόλο που δεν υπήρχε πουθενά φωτιά. 

Οι πυροσβέστες είναι εκπαιδευμένοι να βοηθούν σε δύσκολες καταστάσεις όπως αυτή,

και εδώ η ψηλή τους σκάλα θα ήταν χρήσιμη πολύ. 


Έπρεπε να κατεβάσουν τα δεινοσαυράκια από τη σκεπή προτού να πέσουν και τραυματιστούν,

γιατί όσο και να τους φώναζαν να κατέβουν αυτά έκαναν πως δεν ακούν. 

<<Ιου ιου ιου>>, κατέφθασε το πυροσβεστικό.

Ο Στέφανος τους διηγήθηκε όλο το περιστατικό.

 

 

Οι πυροσβέστες βγήκαν και ανέβηκαν με τη σκάλα ψηλά,

όμως μόλις τα δεινοσαυράκια τους είδαν βγάλανε φτερά. 

Κυριολεκτικά σας λέω, όχι μεταφορικά! 

Σαν μικρά δρακάκια πέταξαν πέρα μακριά.


Οι πυροσβέστες και οι αστυνομικοί σήκωσαν τα χέρια ψηλά.

Τέτοιο πρόβλημα δεν είχαν αντιμετωπίσει ποτέ ξανά. 

Μα όσο συνεδρίαζαν και προσπαθούσαν να σκεφτούν πως να πιάσουν τα δεινοσαυράκια,

η μαμά του Στέφανου πήγε προς την κουζίνα της, με τα κόκκινα πλακάκια. 


Σκέφτηκε πως θα πεινάνε όλοι μετά από τόσο ψάξιμο και κυνηγητό 

και πήγε να ετοιμάσει ένα σνακ νόστιμο και λαχταριστό. 

Ζήτησε βοήθεια από τον Στέφανο να ετοιμάσει ζυμαράκι για πίτσα σπιτική,

 όσο αυτή θα πήγαινε να κόψει πιπεριές απ'τον κήπο στην αυλή. 


Ο Στέφανος ξεκίνησε με χαρά μιας και πεινούσε ήδη πάρα πολύ.

Βούτηξε τα χέρια στο αλεύρι και το ετοίμασε στη στιγμή. 

Μα την ώρα που πήγε να πετάξει τη ζύμη ψηλά,

άκουσε την μαμά του να φωνάζει δυνατά. 


Τα δεινοσαυράκια ήταν στον κήπο της μαμάς και έτρωγαν τις πιπεριές.

Τις κίτρινες, τις πράσινες ακόμη και τις κόκκινες τις καυτερές.

Έτσι δεν άργησαν να βγάλουν απ'το στόμα τους φωτιές,

οι γλώσσες τους κάηκαν και κουνούσαν πάνω κάτω τις ουρές.


Ο Στέφανος τους πρόσφερε γρήγορα νεράκι δροσερό ,

καθώς οι πυροσβέστες και οι αστυνομικοί κοιτούσαν με το στόμα ανοιχτό. 

Χωρίς να χάσει λεπτό, ο Στέφανος τα έβαλε πίσω στο κουτί,

άρχισαν να τον χειροκροτούν όλοι, όσοι βρίσκονταν εκεί. 

Γιατί με ψυχραιμία και θάρρος έλυσε το πρόβλημα σε μια στιγμή.


Ο Στέφανος άφησε το κουτί πίσω στο σημείο που το είχε βρει

και με έναν τρόπο μαγικό, εξαφανίστηκε και τα δεινοσαυράκια γύρισαν πίσω στη δική τους εποχή. 

Ο Στέφανος δεν θα ξεχνούσε ποτέ αυτή την εμπειρία 

κι από τότε άρχισε να μελετάει Φυσική και Ιστορία. 

Ήταν σίγουρος πως κάποια μέρα θα ανακάλυπτε πως έγινε το μπέρδεμα αυτό,

αν ήταν κάτι τυχαίο, μυστικό ή μαγικό. 


Μα όσο ο Στέφανος αναρωτιόταν και σκεφτόταν όλα αυτά,

οι πυροσβέστες και οι αστυνομικοί έφαγαν όλη την πίτσα που έψησε η μαμά. 

Δεν έμεινε ψίχουλο, εξαφανίστηκε κι αυτή με τρόπο μαγικό 

και η κοιλιά του Στέφανου, ακούστηκε σαν τον τυραννόσαυρο Ρεξ απ'το γουργουρητό. 


Γέλασαν όλοι με τη ψυχή τους με όλο αυτό το σκηνικό, 

και ο Στέφανος πήγε στην κουζίνα να φτιάξει πάλι το ζυμάρι για πίτσα το σπιτικό. 

Κι έτσι γλυκά τελειώνει το παραμυθάκι αυτό, με τον Στέφανο να έχει ψήσει την πιο νόστιμη πίτσα για όλη τη γειτονιά 

και να σου στη γωνία φάνηκε το σκουπιδιάρικο ξανά. 

Ένα κουτί έπεσε έξω απ'του Στέφανου την αυλή,

που θα τον έμπλεκε, αύριο πάλι, σε μια περιπέτεια φοβερή…….

******'*******************************

Αν θέλεις να δοκιμάσεις και εσύ την σπιτική πίτσα του Στέφανου κάνε κλικ εδώ.

Για να αποκτήσετε το παραμύθι αυτό σε εικονογραφημένο εκτυπώσιμο αρχείο επισκεφθείτε και γίνετε μέλος στην ομάδα μας στο Facebook "Ελληνικά παιδικά παραμύθια" . Εκεί στο μενού "Αρχεία" θα βρείτε όσα παραμύθια υπάρχουν σε pdf, έτσι θα μπορείτε να τα διαβάσετε σαν ebook ή να τα εκτυπώσετε.

Αν θέλετε κι εσείς το δικό σας παραμυθάκι με το όνομα του παιδιού σας και οποίο θέμα θέλετε, μπορείτε να κάνετε μια προπαραγγελία στέλνοντας μήνυμα στην σελίδα μας στο Facebook ή στο Instagram.

 

Εδώ μπορείτε να δείτε και την λίστα αναμονής για τα προσωποποιημένα παραμύθια μας.


Για να διαβάσετε περισσότερα προσωποποιημένα παραμύθια πατήστε στην αντίστοιχη καρτέλα που βρίσκεται στο μενού μας.

Μην ξεχάσετε να κάνετε εγγραφή στο κανάλι του Παραμυθόσαυρου εδώ. 

Πνευματικά Δικαιώματα Εμμανουέλα Θεοχαροπούλου ©2021

 

Print Friendly and PDF

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου