Το κεράκι της Ανάστασης

Ένα ποιηματάκι αφιερωμένο στα παιδιά μου, που ανυπομωνούν να πάνε στην Εκκλήσια με την λαμπάδα τους.



Μία φορά και έναν καιρό, 

σε ένα κουτί τόσο δα μικρό, 

 βρισκόταν ένα λεπτό κεράκι, 

 που μύριζε σαν ένα μπισκοτάκι. 

 

 Ήταν φτιαγμένο από μέλισσας κερί, 

 είχε πάνω κορδέλες πορτοκαλί και γκρι.

 Ήθελε τόσο πολύ να βγει από εκεί.

 Να ταξιδέψει σε μέρη που δεν είχε ξαναδεί. 

 

Μα μια μέρα ένα μικρό παιδάκι, 

σήκωσε και άνοιξε το μικρό κουτάκι. 

 Το κεράκι έμεινε με τα μάτια γουρλωτά 

 και άκουσε το παιδάκι να λέει ‘’Σε ευχαριστώ πολύ Νονά’’. 

 

<<Τι τύχη!>>, σκέφτηκε, <<η ευχή μου τώρα βγήκε αληθινή, 

 βγήκα επιτέλους από αυτό το κουτί>>. 

Το παιδάκι έπιασε το κερί σφιχτά, 

<<Πρόσεχε μην το σπάσεις>>, φώναξε η μαμά. 


 

<<Στην Εκκλησία θα πάμε να πάρουμε το Άγιο φως, 

Για να μας προστατεύει πάντα ο καλός Θεός>>. 

Το κεράκι σαν άναψε καμάρωσε και χάρηκε πολύ. 

 Η φλόγα του έκαιγε και ήταν φωτεινή. 

 

Μύριζε μύρο και έλιωνε σιγά σιγά, 

Καθώς το παιδάκι προσεύχονταν σιωπηλά. 

ακούστηκε η καμπάνα από ψηλά, 

<<Χριστός Ανέστη>>, φώναξαν όλοι δυνατά. 

 

 Το κεράκι συνέχιζε να καεί μέχρι και το πρωί. 

 Και ήταν τόσο χαρούμενο για την τύχη του αυτή.

 Έτσι το κεράκι τελείωσε τον δικό του σκοπό 

 Και φρόντισε στην ανάμνηση του παιδιού, να μείνει παντοτινό. 

 

Προτού να σβήσει τελείως ευχήθηκε << Καλό Πάσχα>>

Και έτσι εξαφανίστηκε μια για πάντα. 

Το παιδάκι ευχαριστήθηκε πολύ το κεράκι αυτό, 

Του χρόνου με υγεία η νονά του θα του φέρει άλλο ένα για τον ίδιο σκοπό. 

 

<<Καλή Ανάσταση και καλό Πάσχα>>, ευχήθηκε στη νονά και στον νονό

Και τώρα ήρθε η ώρα να φάει το κόκκινο το αυγό.

 

***********************************************

Μην ξεχάσετε να κάνετε εγγραφή στο κανάλι του Παραμυθόσαυρου εδώ

Πνευματικά Δικαιώματα Εμμανουέλα Θεοχαροπούλου ©2021

 

 

Print Friendly and PDF

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου